بررسی و تحلیل استقرارهای پیش از تاریخ (دوره نوسنگی تا مفرغ) دشت کازرون

استان فارس از نقطه نظر باستان شناسی یکی از مهمترین حوزه های فرهنگی شناخته شده در ایران است که سهم چشمگیری در تحول تاریخ و فرهنگ سرزمین ایران داشته است. علیرغم مطالعات، کاوشها و بررسیهای فراگیر باستان شناسی در فارس، فقدان بررسی های منظم باستان شناسی در شهرستان کازرون موجب شده تا اطلاعات کمی از استقرارهای ادوار مختلف فرهنگی و ساختارهای اقتصادی، اجتماعی و سیاسی این منطقه داشته باشیم. شهرستان کازرون در غرب استان فارس قرار دارد و یک منطقه کوهستانی است. وسعت این شهرستان 4119 کیلومتر مربع است. این منطقه دارای ویژگیهای طبیعی و جغرافیایی خاصی است که از قدیمی ترین دوران ها مورد توجه جوامع انسانی بوده است. دشتهای کوچک و بزرگ کازرون و همچنین دریاچه پریشان و رودخانه شاپور و جره شرایط اقلیمی و زیست محیطی مناسبی را جهت تشکیل استقرارها فراهم کرده است. بررسی الگوههای استقراری دشت کازرون در دوره های پیش از تاریخ، که بر اساس بررسی سطحی انجام شده در این منطقه است، می تواند پاسخگوی بسیاری از ابهامات و سئوالات باشد، هر چند این قبیل مطالعات نمی تواند پاسخگوی تمام سئوالات پیرامون دوره فرهنگی مورد مطالعه (پیش از تاریخ) باشد و این موضوع پژوهشهای گسترده تری را می طلبد. بررسی دشت کازرون، برای تعیین موقعیت و ویژگی های محوطه های پیش از تاریخ، الگوههای استقراری این محوطه ها، نوسانهای جمعیتی منطقه و دگرگونی آن در درازمدت، چگونگی ارتباط و تاثیر پذیری محوطه ها با محیط زیست و اقلیم، مانند دسترسی به منابع آبی، بهره گیری از زمینهای قابل کشت و ... و شناسایی مکانهای مهم مرکزی طی بهار سال 1389 انجام گرفت. بررسی بر اساس نقشه های توپوگرافیک با مقیاس 50000/1 و دیدن محوطه ها و نمونه برداری یافته های سطحی به روش اتفاقی ساده انجام شد. در محدوده مورد بررسی، 24 پیش از تاریخی شناسایی شد. قدیم ترین محوطه شناسایی شده مربوط به دوره نوسنگی و جدید ترین آنها مربوط به اواسط هزاره دوم ق.م است.